පාළු
අහසෙ තනිව හිදින
සඳ
රැජිණත් වී හැඩ වැඩ
ඇගෙ
පාළුව මකාගන්න
ඇගෙ රුව
ගුණ තවරාගත්
හා
පැටවුන්කෝ ඈ වෙත
පාළුව
තනිකම කවිකර
යැව්වලු
ඈ හිරු දෙවිදුට
හිරු
දෙවිදුන් දයාව පා
තරු දරු
පැටවුන් එවූහ
ලොවට
බෙදන සොමි කිරණින්
නහවා
උන් පිබිදවූහ
ඝණ රැස්
නොව සොමි කිරණින්
දයාව
දෙන යුරු කියූහ
ඈට කුමට
හා පැටවුන්
තරු ඇගෙ
තනි මකාලූහ
වියැකීයන
අමාවකෙත්
උන් ඈ
වෙනුවෙන් හැඩූහ
අහස්
කුසට පාළු නොදී
වැඩි
වැඩියෙන් එළිය දුන්හ
No comments:
Post a Comment